παρακλιδόν

παρακλιδόν: Α

επίρρ.

1. κατά παρέκκλιση από το σωστό ή το αληθινό, απατηλά, παρά την αλήθεια, παρακεκλιμένως*

2. πλάγια, πλαγιαστά, προς άλλο μέρος («ὄσσε παρακλιδὸν ἔτραπεν ἄλλῃ» — έστρεψε τους οφθαλμούς της προς άλλο μέρος, Ύμν. Αφρ.)

3. με στήριξη πάνω σε κάτι («τοίχων ἔνθα καὶ ἔνθα παρακλιδόν», Ύμν. Αφρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + -κλιδόν (< θ. κλι- τού κλίνω + επιρρμ. κατάλ. -δόν), πρβλ. εγ-κλιδόν].

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

παρακλιδόν — turning aside indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρακεκλιμένως — Α επίρρ. 1. με παρέκκλιση από την αλήθεια, παρά την αλήθεια, απατηλά, παρακλιδόν* 2. πλάγια, προς το άλλο μέρος («παρακεκλιμένως ἔπιπτεν», Σχόλ. Απολλ. Ρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παθ. παρακμ. παρακεκλιμένος τού παρακλίνω + επιρρμ. κατάλ. ως] … Dictionary of Greek
παρατετραμμένως — Μ παρακλιδόν,* κατά παρέκκλιση από την αλήθεια. [ΕΤΥΜΟΛ. μτχ. παθ. παρακμ. παρατετραμμένος τοὺ παρατρέπω] … Dictionary of Greek
παρεξειπείν — Α (δ. γρφ. τού παρέξ εἰπεῑν) 1. λέω κάτι με πλάγιο τρόπο επί πλέον 2. μιλώ εναντίον τής αλήθειας («οὐκ ἄν ἐγώ γε ἄλλα παρεξείποιμι παρακλιδὸν οὐδ ἀπατήσω», Ομ. Οδ.) … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias